Page 47 - FamSkool Ebook
P. 47

้
                                            ่�
                  โรงเร่ย์นุชืุ่มชื่นุห้มบ�นุพััฒนุ�

                                                             ิ
                                                            ู
                                              ั
                                                                              ู
                    “ครึ้ณัฐ” ณัฐปคัลภ์ จ้นัที่รึสืมัย คริวชั่าคณัิตศาสตริ์ ผ่เริ�มต้นจากัความสนใจ
                                                                                ิ
                                                                              ้
                                           ื
                  ขอ็งตนเอ็งและมีความเชั่�อ็ว่าจิตวิทยาเชั่ิงบวกัจะชั่่วยแกั้ปัญหาท�เกัิดข้�นได้ คริูณััฐ
                                                                                   ี
                      ้
                                ็
                                                      ื
                  สะทอ็นว่า เดกัในโริงเริียนมีปัญหาเริ�อ็งความกั้าวริ้าว ชั่อ็บใชั่้ความริุนแริง ทะเลาะ
                                                                                    ้
                                          ้
                                                                     ั
                  กัันทกัวัน คริูณััฐคิดว่าตอ็งหาทางเข้าใจปัญหาขอ็งนกัเริียนให้มากัข�น และตัวคริูณััฐ
                       ุ
                                                                               ้
                                                                        ่
                                                                        ู
                                      ี
                  เอ็งกัมีความสนใจเกั�ยวกัับ  “จั่ต้ว่ทำย�เชงบวกั” อ็ยแล้ว จงสมัคริเข้าริ่วมอ็บริม
                       ็
                                                            ่
                                                                                                   ุ
                                                                       ้
                   ั
                                                                     ี
                                                      ี
                                                                  ิ
                                                                     �
                                                                                               �
                  กับโคริงกัาริขอ็ง FamSkool ในป 2565  ส�งทไดสมผ่สคอ็ บริริยากัาศทสนกั
                                                                               ื
                                                                                               ี
                                                                         ั
                                                                            ั
                                                                                  ี
                  กัิจกัริริมเยอ็ะ ไมน่าเบอ็ ได้เริียนริ้ท�งจากัวิทยากัริ และแลกัเปล�ยนกัับคริูคนอ็�น ๆ
                                                                                                ื
                                   ่
                                                      ั
                                         ื
                                         �
                                                     ู
                                                                                 ิ
                                                                   ั
                                                          ี
                  พอ็กัลับมากั็พบว่าความคิดตัวเอ็งเปล�ยนไป ท�งมุมมอ็งในวชั่าชั่ีพและบทบาท
                  ความเป็นคริูขอ็งตนเอ็ง
                    “เมอ็กัอ็นเสียงดังใส่เดกั ใชั่้ไมตีเดกั เพริาะคิดว่าย�งเดกัด�อ็ เริาตอ็งมอ็ำนาจ
                                                                                 ื
                                                                              ็
                                                                          ิ
                                             ็
                                                                                             ี
                                                                                         ้
                          ื
                                                         ็
                          �
                             ่
                                                     ้
                               ้
                      ื
                                                                                 ิ
                                                                                      ี
                                        ็
                  เหนอ็กัว่า ตอ็งคุมเดกัให้ได แต่ตอ็นน�ไมอ็ยากัทำแล้ว จงเริ�มเปล�ยนแปลงจากั
                                               ้
                                                             ่
                                                          ี
                                                                             ้
                                                                                            �
                                                                                            ี
                  ตัวเอ็งกัอ็น ปริับทัศนคติขอ็งตัวเอ็ง และพยายามทำตัวเป็นแบบอ็ย่างทดีให้เดกั
                                                                                                   ็
                          ่
                                                                                                   ็
                                                      ็
                                  �
                  โดยเฉัพาะกัาริสอ็สาริ ตอ็บโต้กัับเดกัด้วยท่าททชั่้าลง ริับฟ์ังความคิดเห็นขอ็งเดกั
                                  ื
                                                                  ี
                                                                 ี
                                                                  �
                  มากัข้�น”
                                                          47
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52